- جدید

توجه : درج کد پستی و شماره تلفن همراه و ثابت جهت ارسال مرسوله الزامیست .
ویلهلم رونتگن | |
---|---|
![]() ویلهلم کنراد رونتگن
|
|
متولد | ۲۷ مارس ۱۸۴۵ لنپ، پروس |
مرگ | ۱۰ فوریه ۱۹۲۳ میلادی (۷۷ سال) مونیخ، آلمان |
ملیت | آلمانی |
رشته فعالیت | فیزیک |
محل کار | دانشگاه استراسبورگ هوهنهایم دانشگاه ورتسبورگ دانشگاه دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ |
دانشآموختهٔ | دانشگاه صنعتی زوریخ دانشگاه زوریخ |
دلیل شهرت | کاشف اشعه ایکس |
جوایز | ![]() |
امضا![]() |
ویلهلم کنراد رونتگن (به آلمانی: Wilhelm Conrad Röntgen) فیزیکدان آلمانی و کاشف اشعه ایکس است که اولین جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۰۱ به دست آورد.
رونتگن در ۲۷ مارس ۱۸۴۵ در شهر لنپ در کشور آلمان متولد شد. رونتگن تحصیلات ابتدایی خود را در هلند گذرانید و سپس به سوییس مسافرت کرد و وارد انستیتو تکنولوژی فدرال سوئیس شد و تحت نظر پروفسور آدولف کلاسیوس به تحصیل ادامه داد. پس از اتمام تحصیلات موفق به اخذ درجه دکترا در رشته فیزیک گردید و به وورتسبورگ آلمان بازگشت. بعد از اینکه مدتی در دانشگاههای استراسبورگ و گییسن تدریس کرد استاد دانشگاه وورزبورگ گردید و در یکی از ایام سال ۱۸۹۵ به این شهر هنگام تکرار تجربه لنار، با نمودی مواجه شد که نزدیک بود از شدت تعجب و حیرت بر جای خشک شود.
رونتگن لوله کروکس خود را در کاغذ سیاهی پیچیده بود و با این حال مشاهده کرد که پرده آغشته به یک ماده فلوئورسنت که در نزدیکی لوله قرار داشت بدون علتی روشن میشود. بعد از اینکه تجربه را چند بار متوالی تکرار کرد چنین نتیجه گرفت که این عامل اسرارآمیز از کاتد صادر نمیشود بلکه از صفحه آلومنیوم یا آنتی کاتد ساطع میشود. بدین ترتیب رونتگن اشعهای کشف کرد که معلوم نبود چیست؛ لذا آن را اشعه ایکس یا اشعه مجهول خواند.
مطالعات رونتگن بیشتر دربارهٔ الکتریسیته و نور و گرما بود و بالاخره در تعقیب مطالعات سر ویلیام کروکس موفق به کشف اشعه ایکس شد.
کشف رونتگن اولین کشف از سری کشفیات در مورد رادیو اکتیویته بود که شامل کشفیات بکرل، کوری، رادرفورد، ماکس پلانک، تامسون، انیشتین و انریکو فرمی میشد.
اشعه X اشعهای با طول موج بسیار کوتاه و قابلیت نفوذ بسیار زیاد است و از اغلب مواد عبور میکند. فیزیکدانان برای آنالیز مواد بلوری استفادههای شایانی از این اشعه بردهاند و در پزشکی تحت عنوانهای رادیوگرافی و رادیوسکوپی به کار برده میشود.
در هشتم نوامبر ۱۸۹۵ میلادی رونتگن استاد فیزیک دانشگاه ورسبورک آلمان سرگرم انجام تجربیات روی اشعه کاتد یک با لوله کروکس-هیتورف (crookes hittorf tube) بود. این نوح لوله که در آن زمان بکرات مورد استفاده فیزیکدانان قرار می کرفت شامل حباب شیشهای بود که تقریبأ هوای آن تخلیه کامل گشته و دو الکترود به فاصله چند سانتیمتر از یکدیگر در آن قرار داشت. با برقراری اختلاف پتانسیل زیادی در حدود چندین هزار وت بین الکترودها، اشعه کاتدیک (الکترونها) از کاتد (الکترود منفی) به طرف آند (الکترود مثبت) رهسپار میگردد، یا به عبارت دیگر به مسیر خود ادامه میدهد تا به بجدار شیشه لوله اصابت نماید. رونتگن در صفحه کاغذ آغشته به کریستالهای پلاتینیو سیانور بارپمکه در مجاورت لوله کروکس-هیتورف قرار داشت فلور سانس درخشانی مشاهده نمود. بلافاصله وی به شناخت اشعه نوینی به مراتب نافذتر از اشعه کاتدیک رهنمون گردید. سپس رونتگن مشتاقانه در طی چند هفته با پی گیری مداوم این ایده و با طرح تجربیاتی دقیق، به بررسی صفات این اشعه که آن را اشعه ایکس نامید، پرداخت. کشف اشعه ایکس و کاربرد وسیع آن در تصویر برداری پزشکی باعث نجات جان انسانهای زیادی گردید بطوری که در حال حاضر تصور علم پزشکی بدون تصویر برداری با اشعه ایکس غیرممکن میباشد.
تشکر نظر شما نمی تواند ارسال شود
گزارش کردن نظر
گزارش ارسال شد
گزارش شما نمی تواند ارسال شود
بررسی خود را بنویسید
نظر ارسال شد
نظر شما نمی تواند ارسال شود
check_circle
check_circle