2 عدد تمبر مقبره مولانا جلال الدین رومی - قونیه - ترکیه 1957

توجه : درج کد پستی و شماره تلفن همراه و ثابت جهت ارسال مرسوله الزامیست .

جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی و مولانا و رومی (‎۶ ربیع‌الاول ۶۰۴، بلخ^[۲] یا وخش^[۳] – ۵ جمادی‌الثانی ۶۷۲ هجری قمری، قونیه) (۱۵ مهر ۵۸۶ - ۴ دی ۶۵۲ هجری شمسی) از مشهورترین شاعران ایرانی‌تبار^{[۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]}پارسی‌گوی است^{[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]}.^[۱۸][۱۹] نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده می‌شده‌است. در قرن‌های بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفته‌است و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانسته‌اند. زبان مادری وی پارسی بوده است.

جلال‌الدین محمد بلخی
نگاره‌ای پندارین از مولانا
زادروز	۶ ربیع‌الاول ۶۰۴ قمری بلخ یا وخش
درگذشت	۵ جمادی‌الثانی ۶۷۲ قمری قونیه
آرامگاه	قونیه ترکیه ۳۷°۵۲′۱۴.۴۷″ شمالی ۳۲°۳۰′۱۷.۸۲″ شرقی
محل زندگی	ایران و افغانستان و تاجیکستان و ترکیه کنونی
ملیت	ایرانی
سبک	مثنوی- رباعی- غزل- نثر
لقب	مولانا مولوی خَمُش
دوره	خوارزمشاهیان
دین	اسلام
آثار	مثنوی معنوی دیوان شمس فیه ما فیه مکتوبات مجالس سبعه
همسر	گوهر خاتون دختر خواجه لالای سمرقندی
فرزندان	سه پسر و یک دختر
والدین	پدر: بهاءالدین ولد[۱]

 ^{href="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%}