برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد.

خالد بن ولید بن مغیره مخزومی ملقب به «سیف‌الله المسلول» (شمشیر کشیدهٔ خدا)، از صحابهٔ محمد، پیامبر اسلام و از بزرگان قریش بود. خالد یکی از معدود فرماندهان نظامی تاریخ است که در تمام طول عمر خود شکست نخورد.^{[نیازمند منبع]} او در بیش از یکصد جنگ شرکت داشت که بسیاری از آن‌ها در مقابل نیروهای از نظر عددی برتر امپراتوری بیزانس شاهنشاهی ساسانی و متحدانشان و همچنین قبیله‌های عرب دیگر انجام شدند.

دستاوردهای استراتژیک او فتح شبه‌جزیره عربستان، بین النهرین ایرانی و سوریه رومی از سال ۶۳۲ تا ۶۳۶ میلادی می‌شود.

او در جنگ احد با مسلمانان جنگید و در سال ۷ هجری قمری پس از صلح حدیبیه اسلام آورد و در جنگ موته رهبری سپاه مغلوب مسلمانان را تا مدینه به‌عهده داشت. پیامبر و یا بنا بر قولی، ابوبکر به او لقب «سیف الله» داد. وی در همان سال در عملیات فتح مکه شرکت کرد.

مقبرهٔ خالد در مسجد خالد بن ولید قرار دارد.

مسیر حملات خالد بن ولید در جنوب بین النهرین که در آن زمان در اختیار ساسانیان بود.

در دوران ابوبکر با هدف مسلمان‌کردن اهالی تمیم به آنجا رفت. در آنجا با وجود اینکه مالک بن نویره تسلیم او شده بود، وی را کشت. ابوبکر بخاطر قتل مالک، او را توبیخ نمود ولی با وجود اینکه عمر، ابوبکر را به خاطر انتخاب خالد به فرماندهی سپاه نکوهش می‌کرد، خالد در سمت خود باقی‌ماند.^[۱] وی در دفع شورش اهل ردّه از فرماندهان مورد اعتماد سپاه ابوبکر بود.^{[نیازمند منبع]} کمی بعد از این رویدادها ابوبکر او را به جنگ با مسیلمه و سپس جنگ با ایرانیان فرستاد. در ربیع‌الاول ۱۲ ه.ق یا چند ماهی بعد، حیره را تسخیر کرد و اندکی بعد ناحیهٔ فرات را گرفت. سال بعد برای فتح شام عازم شد و با شکست رومیان، دمشق را گرفت.

با به قدرت رسیدن عمر از فرماندهی لشکر شام، عزل شد. او در شهر حمص سوریه در سن شصت سالگی وفات کرد.

یادواره[ویرایش]

• ورزشگاهی ۳۰ هزار نفری در شهر حمص سوریه به افتخار او ، ورزشگاه خالد بن ولید نام‌گذاری شده‌است.
• جدیدترین تانک اصلی میدان نبرد ارتش پاکستان (محصول مشترک چین و پاکستان) به یاد وی الخالد یا ام‌بی‌تی-۲۰۰۰ نام گرفته‌است.^[