آروین شرودینگر
متولد	۱۲ اوت ۱۸۸۷ وین، اتریش-مجارستان
مرگ	۴ ژانویه ۱۹۶۱ میلادی (۷۳ سال) وین، اتریش
شهروند	اتریش ایرلند
ملیت	اتریشی
رشته فعالیت	فیزیک (مکانیک کوانتوم)
محل کار	دانشگاه برسلائو دانشگاه زوریخ دانشگاه هومبولت برلین دانشگاه آکسفورد دانشگاه گراتس موسسه مطالعات پیشرفته دوبلین دانشگاه گنت
دانش‌آموختهٔ	دانشگاه وین
استاد راهنما	فردریچ هاسنوهری
دلیل شهرت	معادله شرودینگر گربه شرودینگر سطح انرژی بیولوژی کوانتوم کشف مکانیک موج[۱]
جوایز	جایزه نوبل فیزیک (۱۹۳۳) مدال ماکس پلانک (۱۹۳۷)
دین	کاتولیک[۲]
امضا

آروین رودولف یوزف آلکساندر شرودینگر (به آلمانی: Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger) (زاده ۱۲ اوت ۱۸۸۷ - درگذشته ۴ ژانویه ۱۹۶۱) فیزیک‎دان اتریشی و تنها پسر رودولف شرودینگر بود.^[۳] او از جمله کسانی بود که در تئوری موج مشارکت داشت و نتایج اساسی در زمینه نظریه کوانتومی از مکانیک موج او تشکیل شد.^[۴] او درسال ۱۹۰۶ وارد دانشگاه وین شد و در سال ۱۹۱۰ دکترایش را گرفت و پس از آن در جنگ جهانی اول حضور یافت.^[۵] در سال ۱۹۲۰ (میلادی) نظریه‌ای موسوم به مکانیک کوانتومی پای به عرصه نهاد و به‌وسیله آروین شرودینگر به مفیدترین شکلش به شیمی‎دانان عرضه شد.^[۶] در سال ۱۹۲۱ به دانشگاه زوریخ رفت و در سال ۱۹۲۶ او اساسی‌ترین معادله غیر نسبیتی در مکانیک کوانتومی که برای توصیف تحول حالت یک ذره است با نام معادله شرودینگر به ثبت رساند^[۷] و با کمک از اصل عدم قطعیت هایزنبرگ مدل جدید اتمی را به نام ابر الکترونی ارائه داد.^{[۸][۹][۱۰]} او در سال ۱۹۳۳ به همراه پل دیراک فیزیکدان انگلیسی به دلیل ایده مکانیک موج برنده جایزه نوبل در فیزیک شد.^[۵][۱۱] در سال ۱۹۳۵ به همراه آلبرت اینشتین نظریه گربه شرودینگر را ارائه داد.^[۱۲] در سال ۱۹۳۶ او به سمت رئیس دانشگاه گراتس اتریش درآمد.^[۱۳] در سال ۱۹۳۸ به دلیل ورود نازیها به اتریش او اتریش را ترک کرد.^[۱۴] او در ۴ ژانویه ۱۹۶۱ شرودینگر در وین در سن ۷۳ سالگی به علت ابتلاء به بیماری سل درگذشت^[۳][۱۵]

زندگی

دوران کودکی

آروین شروینگر تنها پسر رودولف شرودینگر (گیاه­شناس) و گئورگینه امیلا برندا (دختر الکساندرا بائر) بود. پدر او صاحب یک کارخانه مشما سازی در وین و پدربزرگ او یک پروفسور شیمی بود. شرودینگر در سال­های اولیه زندگی­اش به شدت تحت تأثیر آرتور شوپنهاور قرار گرفت در همین سال­ها وقت خود را صرف مطالعه آثار او کرد و در طول زندگی به تئوری رنگ و فلسفه علاقه وافری داشت.^[۱۶][۱۷]

دوران جوانی و میانسالی

آروین در سال ۱۹۰۶ وارد دانشگاه وین شد و زیر دست استادش فردریچ هاسنوهری فیزیک آموخت و در سال ۱۹۱۰ با مدرک دکترا فارغ‌التحصیل شد.^[۱۸][۱۹]او در بین سال­های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ در جنگ جهانی اول به عنوان افسر جنگ در توپخانه قلعه اتریشی حضور داشت و پس از اتمام جنگ به وین بازگشت. در سال ۱۹۲۰ به عنوان دستیار ماکس وین فیزیکدان آلمانی در ینا انتخاب شد.^{[۲۰][۲۱][۲۲]} در سال ۱۹۲۰ او به دانشگاه ینا دعوت شد و وین را ترک کرد و در آنجا با دختری به نام آنمری برتال، دختر یک شیمیدان ازدواج کرد.^[۲۳][۲۴] در کریسمس سال ۱۹۲۱ او به وروتسلاو و سپس برای تدریس به دانشگاه زوریخ رفت.^[۲۵] با این حال در سال ۱۹۳۳ شرودینگر به دلیل مخالف بودن با نازی­ها مجبور به ترک آلمان شد. او در کالج ماگدالن در آکسفورد شروع به کار کرد و بعد از این بود که همراه پل دیراک جایزه نوبل فیزیک را دریافت کردند.^[۲۶]

فعالیت‌های علمی

مدل کوانتمی

او در اوایل زندگی مهندسی برق و برق جویی را پی گرفت. او معمولاً با معلم سابقش فرانتس اکسنر کار می‌کرد. در سال اول زندگی حرفه­ای شرودینگر با ایده‌های کوانتومی در آثار ماکس پلانک، آلبرت اینشتین، نیلس بور، آرنولد زومرفلد و دیگران آشنا شد.^[۲۷] در سال ۱۹۲۶ میلادی، شرودینگر بر مبنای رفتار دو گانهٔ الکترون (موجی و ذره‌ای) و با تأکید بر رفتار موجی الکترون، محدود کردن الکترون به یک مدار دایره شکل را درست ندانست و از احتمال حضور الکترون در یک محیط سه بعدی سخن گفت. او این فضاهای سه بعدی که احتمال حضور الکترون در آن وجود دارد را اُربیتال نامید. شرودینگر پس از انجام محاسبات پیچیدهٔ ریاضی، به این نتیجه رسید که همان‌طور که برای پیدا کردن یک جسم در فضا به سه عدد (طول، عرض و ارتفاع) نیاز داریم، برای پیدا کردن اوربیتال یک اتم هم به ۳ عدد کوانتمی نیاز داریم. در واقع شرودینگر با معرفی یک تابع موج (معادله دیفرانسیل) و حل انتگرال سه‌گانه آن به نتایجی دست یافت که پایه و اساس مدل کوانتومی شد. شرودینگر سه عدد کوانتومی را از روی معادلات دیفرانسیل و حساب انتگرال پیچیده‌ای به دست آورد:۱-عدد کوانتومی اصلی(n) ۲-عدد کوانتوم، اُربیتالی یا فرعی(L) ۳-عدد کوانتومی مغناطیسی(mL). البته عدد کوانتومی چهارم(mS) (عدد کوانتومی اسپینی)، بعداً توسط دیگران به دست آمد.

افتخارات و جوایز

• جایزه نوبل فیزیک(۱۹۳۳) - برای معادله شرودینگر
• مدال ماکس پلانک(۱۹۳۷)
• جایزه فرهنگستان علوم اتریش (۱۹۵۶)